De 2006 Voorjaarsmeeting van het Tatra Register Nederland

De voorjaarsmeeting op 23 mei was ondanks de regen in de middag bijzonder geslaagd. Op het parkeerterrein van het koffiehuis bij het Cruquiusmuseum had zich rond 10 uur een gezelschap verzameld van zo’n 40 mensen met een gemêleerde groep Tatra’s. De 603 was uiteraard het best vertegenwoordig met 5 stuks, gevolgd door de T613 met 2 stuks, een T87, een Tatraplan een Tatra 57 en last but not least een Tatra 12. Met zo’n samenstelling kan je als Tatraclub goed voor de dag komen, het geeft ongeveer de verhoudingen binnen de club weer en toont gelijk belangrijke mijlpalen uit de Tatrageschiedenis. Er was ook buitenlandse belangstelling. Onze Britse vriend Simon Redrup was met Peter Visser meegekomen, Fred Kuipers had vrouw, schoonmoeder en een neefje uit Tsjechië meegenomen en verder waren er twee mensen van de Slowaakse televisie op onze bijeenkomst afgekomen. Perfect, zo’n deelname met 12 Tatra’s en veertig personen, zoveel belangstelling in wat toch ons jubileumjaar is!

Na de begroetingsgesprekken en het bewonderen van elkaars auto’s werd het tijd voor de koffie met appelgebak en om 11 uur werden we in het museum verwacht. Speciaal in ons jubileumjaar hebben we de traditionele korte voorjaarsrit wat meer kleur gegeven door een tweetal museumbezoeken onderweg.

De Cruquius is het laatst overgebleven gemaal in oorspronkelijke staat van de drie gemalen die de Haarlemmermeer hebben drooggemalen. Helaas zijn de oorspronkelijke stoomketels al lang geleden gesloopt, maar met overgebleven onderdelen wordt toch een goede indruk gegeven van hoe het was. Het pompgedeelte is nog aanwezig en kan hydraulisch in werking gesteld worden. Zeer indrukwekkend als al het antieke mechaniek bewijst nog steeds te werken en massaal het water rond het gebouw in beweging brengt (30m³ water per takt)! Onze groep werd verdeeld over twee rondleiders, die elk een zeer goede uitleg gaven.

Na dit goede begin vertrokken we richting bollenvelden. Een korte stop bij de witte molen in Groenendaal bood gelegenheid tot het maken van foto’s. Molenaar Rob Hinse had speciaal voor ons de molen open gedaan, zodat hij ook bezichtigd kon worden. Voordat we tussen de bollen kwamen was er gelegenheid tot lunchen in het Pannenland bij de Waterleidingduinen.

Daarna ging het echt tussen de prachtig gekleurde bollenvelden door, altijd weer een speciale beleving voor iedereen.

Onze volgende stop was het Crash 1940-1945 museum in Lisserbroek. Onderweg daarheen besloten de weergoden tot een ‘natte test’ van Kees Griesdoorn’s authentieke ‘leren-jas-outfit voor Tatra cabriolet’. Binnen in het museum was het echter droog en de koffie stond klaar. Het Crash 1940-1945 museum geeft een beeld van de luchtoorlog boven dit deel van ons land. Ook hier kregen we een goed verzorgde rondleiding van enthousiaste en ter zake kundige mensen, Maar niet dan nadat de rondleiders eerst onze auto’s bewonderd hadden waarvoor ze veel belangstelling hadden! Het was zelfs zo dat het merk Tatra hen niet onbekend was, maar ja vliegtuiggekken, hebben veel met ons gemeen. Het museum bevat één compleet vliegtuig, een Spitfire. Dit vliegtuig is een model op ware grootte, waarin veel echte onderdelen zijn verwerkt die in de buurt zijn opgegraven. Verder zijn er delen van diverse vliegtuigen tentoongesteld die allemaal in de omgeving gevonden zijn. Tenslotte zijn er duizenden vliegtuigen, geallieerde en Duitse, boven ons land neergeschoten. Het meest bijzondere is het restant van een Fokker D21 jager die door 3 tweemotorige Messerschmitt 110 jagers werd aangevallen. Nadat de Fokker één aanvaller had neergeschoten, werd hij zelf getroffen door eigen luchtafweer en de piloot gooide zijn cockpit kap af om eruit te springen. De zware kap raakte de propeller van zijn achtervolger en deze dook weg met één kapotte motor. Het is niet bekend of hij ermee thuis gekomen is. De Fokker is daarna neergestort, maar de piloot, sergeant Roos, is er uit gesprongen. Hij heeft de oorlog overleefd, maar is in de vijftiger jaren met een helikopter verongelukt. Nadat we het Crash museum hadden verlaten, gingen we bij Lisse weer de bollenvelden in. Onderweg kwamen we nog andere klassiekers tegen, die met een rit bij het Fordmuseum in Hillegom gestart waren. Onze rit eindigde in Bloemendaal. Vooral op het laatste stuk werd de navigatiekunst behoorlijk op de proef gesteld. De rit was georganiseerd door Fred Kuipers vanuit Tsjechië met locale hulp van ondergetekende.

We prijzen ons als Tatra Register Nederland gelukkig dat we weer onderweg mochten gaan met zo’n enthousiast deelnemersveld en hopen echt dat iedereen het goed naar zijn zin gehad heeft, ondanks het wat vochtige weer en het feit dat de eindbestemming te elfder ure gewijzigd moest worden.

We rekenen dan ook op minstens even zo grote belangstelling voor het grotere najaarstreffen. Hiervan gaan we echt met zijn allen een bijzonder gebeuren maken. Alle deelnemers aan het najaarstreffen zullen daar een zeer bijzonder aandenken in ontvangst mogen nemen. We hopen daar dan ook net zulke enthousiaste deelnemers met hun Tatra’s te mogen verwelkomen en een weekend te vieren om niet te vergeten. Het wordt echt steeds leuker!

Ed Beekman / Fred Kuipers