Print deze pagina

Cees Koel (T600 Tatraplan)

Ik moet toch binnen niet al te lange tijd maar weer eens vrij zien te maken voor een inspectietocht naar het geboorteland van onze geliefde hobbyvoertuigen, om te zien hoe ver het is met de wedergeboorte van deze 51-jarige. Ja, insiders weten het, net zo oud als zijn toekomstige baas Cees Koel (en uiteraard al het vrouwvolk, zonder welke de hobby niet zo leuk zou zijn!!).

Na lang aandringen van uw hoofdredacteur dhr. Edward Beekman, volgt hier dan een kort relaas met enige beelden van een "voor en na"-verhaal van een T600 uit 1951.

 
U ziet hier de vondst in een Tsjechische schuur. Nee, er ligt geen platgereden kleuter op een autoped onder de auto, maar dit is een onderstel van een JAWA-motoraanhanger! Deze Tatraplan werd een in Tsjechië wonende kennis van mij aangeboden op een oldtimerbeurs in de binnenlanden aldaar. Omdat ik al eens eerder twee zeer krokante Plans van hem had gekocht, die toch echt wel bar tegenvielen en ik daar niet al te moeilijk over deed, kreeg ik deze auto min of meer als bonus in mijn bezit.
 


Dit keer valt de auto bij inspectie niet echt tegen. Zij is zeer compleet, zelfs nog met een echt viercilinder motorblok en zij is niet al teveel gemoderniseerd! Wat mij direct opviel, het Tatra-puntje in de motorkap in combinatie met de Skoda-ramen en ook grote ramen in het interieur. Betreft dit een restantpartij Tatra-motorkappen die zijn gebruikt in de Skodafabrieken??
 
Hier staat zij in het volle daglicht in al haar stoffigheid toch behoorlijk mooi te wezen, toch? Je ziet hier, dat zoals bij bijna alle Tatraplans, de deksels van de achterwielen zijn verdwenen en dat de spatbordranden zijn verbouwd. Verder is de sierstrip midden op het kofferdeksel van eigen makelij, maar verder is zij best in originele staat en vormt een goede restauratiebasis.
 
Hier een blik in het interieur en op het dashboard. Ook dat gaf geen reden om ontevreden te zijn. De klokkenwinkel is goed compleet en in goede staat, alleen is op de plaats, waar een speakerrooster hoort, een dashboardkastje gefröbeld. Het interieur was verder ook compleet, dus werd besloten tot spoedige restauratie.
Mijn kennis in Tsjechië, heeft uiteindelijk iemand gevonden, die naar onze mening, een reële prijs vroeg voor een totale restauratie. Binnen eenjaar zou hij keurig in Nederland afgeleverd worden. Sommigen van u zullen ondertussen ook wel hebben ondervonden, dat er zijn; schrikkeljaren, tropenjaren en Tsjechische jaren. Van de laatste weet ik echt niet hoe lang ze duren!
 

Tot nu toe al meer dan anderhalf jaar lang, maar dat er echt wel iets gebeurt, zag men al aan het voorgaande plaatje. Echter de stoel op deze foto in de motorruimte verklaart misschien iets over het tempo waarin gewerkt wordt. De carrosserie is intussen zeer vakkundig gerestaureerd en staalblauw gespoten, met in het interieur als tweede kleur beige.
Nu wordt er gewerkt aan de bedrading en het interieur. Hier zie je de gespoten motorkap, met de karakteristieke
 

Tatra-punt en de Skoda-ramen. Zelfs Kees Smit keek mij zeer vreemd aan, toen ik dit aan hem vertelde, maar hier zie je toch echt deze mengeling. Ik vind het zelf wel leuk, omdat ik nu een Plan heb met een echte Tatra-achterkant, een Plan met een Skoda-achterkant en deze met de mengvorm. Ondertussen is er nog een originele radio gevonden, die dus ook ingebouwd wordt, dan zijn wij misschien ook verzekerd van ontvangst van Oekraïne 3 en Wit-Rusland 7, je weet maar nooit.
 

Starten deed de auto ook, maar het resultaat was tranen-trekkend, veel rook en gereutel, het motortje was schoon op.
 

Goede raad was ook in dit geval weer gewoon duur. Totale revisie was geboden en de opdracht hiervoor werd dan ook verstrekt, na een prijs te hebben afgesproken. Zoals je op de bijgevoegde foto's ziet, wordt er echt iets meer gedaan dan het wisselen van de oliefilter en de bougies! Fred Kuipers heeft het geheel zo aangetroffen en op de foto gezet.
 

Je ziet nieuwe lagerschalen, geslepen krukas en ook het zuigerwerk is volledig vernieuwd. Ze hebben alleen weer de oude kleppen en klepveren gemonteerd. Aan Fred werd verteld, dat dit toch echt de beste oplossing was. De restauratie maakt een goede professionele indruk en ach, de tijdsduur maakt het sparen en reserveren toch weer iets eenvoudiger

Cees Koel 
 
Bron: TRN (7e Jaargang - Nummer 1, 2002)


Previous page: Fred Kuipers (T603)
Volgende pagina: Harry van Susteren (T600)