Print deze pagina

Léon Peeters (T805)

"Hoe raar kan het lopen?"

Afgelopen zomer hebben wij (Léon Peeters & Ingrid Robben) onze vakantie doorgebracht in Tsjechië, Slowakije en Polen. Een belangrijk deel van de vakantie hebben we besteed aan een rondrit per motorfiets waarmee we o.a. Auschwitz, Krakau en het Tatra-hooggebergte hebben bezocht. Om nog eens extra geïnfecteerd te raken met het Tatra-virus, heeft Ingrid mij ook meegenomen naar de (eigenlijk "nietszeggende") stad Koprivnice, alwaar ik oog-in-oog kwam te staan met het hoofdkantoor van Tatra-Terex (voor een foto, zie vorige editie van de Nieuwsbrief) en waar we uiteraard ook het Tatra-museum hebben bezocht. Voor een liefhebber van klassieke automobielen en autohistorie, is het museum een geweldige belevenis. Markante zaken die op mijn netvlies gebrand zijn, zijn zondermeer alle gestroomlijnde Tatra modellen, de enorme W18 dieselmotor, de Parijs-Dakar-truck en het kleine (haast lieve) 4x4 expeditievoertuig. De overnachting in hotel Stadion was trouwens ook een belevenis op zich!
Later in de vakantie zijn we beland in een rondrit van historische auto's en motoren (ook die hebben mijn bijzondere belangstelling) en liepen we op een parkeerplaats tegen een 4x4 ex-legervoertuig aan. Dit Tatra 805 voertuig zag er ook leuk uit, zelfs in het legergroen. Het was een heuse Tatra 805 radiowagen, wat bleek uit een "handen-en-voeten" gesprek met de eigenaar van het voertuig. Goh dachten we, "daar kan je een leuk campertje van maken". Terwijl wij daar mijmerend achterbleven, verdween de T805 in een voor Tatra's bekende blauwe wolk achter de horizon.
Vele maanden later, om precies te zijn 30 december 2005, bezochten wij in winterse sferen (het was echt wit besneeuwd in Friesland) onze secretaris Peter Visser. Al pratende over "koetjes en kalfjes" komt het gesprek natuurlijk vanzelf op het onderwerp Tatra's. Tijdens het gezellig samenzijn kwam Peter's vraag op tafel: "Als jullie nog eens een Tatra zouden kunnen kopen, wat voor één zouden jullie dan willen?" Spontaan was onze gelijke reactie: "Een 805!" en we vertelden van onze ontmoetingen in Tsjechië. Daar ook Peter wel inzag dat zo'n afwijkend type Tatra nauwelijks bereikbaar is, zijn we die avond een illusie armer en in gierende sneeuwstormen huiswaards gekeerd. "Het zal wel altijd een droom blijven"
Echter nog geen week later, een e-mailtje van Peter met een verwijzing naar een advertentie op (heel gewoon) marktplaats: "Een Tatra T805 radiowagen te koop en nog wel in Nederland". Na een nachtje slapen hebben we de verkoper maar eens gebeld en bestookt met vragen. Kort gezegd: "bouwjaar 1961, minder dan 2000km gelopen, geen NL-kenteken, komt uit Oostenrijk, bestaat er maar één van in Nederland". Klonk niet fout!
Een paar dagen later hebben we nog eens gebeid voor een bezichtiging. De auto stond in Hulshorst, vlak bij Nunspeet. Wij er heen (zonder al te veel enthousiasme tonend), beetje om het autootje heen huppelen, domme vragen stellen, fotootjes maken, en vooral zeggen dat het een "raar ding is". Vlot liet de eigenaar de V8-cilinder tot leven komen, "dat klonk al niet verkeerd". Wel 100 vragen schoten ons door het hoofd: "Toch best groot zo'n T805, zouden we hem we! door de RDW-keuring krijgen, zou een Nederlands kenteken überhaupt wel mogelijk zijn, is de vraagprijs te hoog (Euro 3.750,-), hoe zal dat rijden (de eigenaar wifde geen proefrit toestaan), hoe krijg ik dat gevaarte ooit thuis?"

Met grote vraagtekens zijn we die middag weer huiswaarts gekeerd. De week daarop hebben we tijd besteed aan overleg met verschillende RDW-mensen waarmee ik ook al zakelijke contacten heb. De reacties waren niet negatief, want er schijnen prima mogelijkheden te zijn om een oldtimer uit de 60-er jaren gekentekend te krijgen op basis van de destijds geldende eisen.
Dan is de tijd daar om te gaan onderhandelen over de prijs. Wonderlijk genoeg was dat met een paar dagen en enkele overdenkingen over en weer, snel geklaard.
Markante details aan onze Tatra zijn: geverfd in Sahara-zandkleur, een 603 motor met 75pk, een tuinslang met trechters als spreekslurf tussen cabine en radioruimte,  een  meegeleverde  "klaar-over-panne-koek"  en oorlogsverlichting, een ledig gewicht van 2400kg, openklapbare voorruiten en een schietdakluik in de cabine, maar liefst vier versnellingspoken, een hellings/klimhoek van 96% en een bodemvrijheid van 40cm (bussluizen en sluipverkeerobstakels behoren dus tot het verleden).
Graag houden wij jullie op de hoogte van onze vorderingen in het verkrijgen van een Nederlands kenteken en andere avonturen met onze Tatra 805 radiowagen.
 
Léon Peeters & Ingrid Robben


Previous page: Egbert Ridder (603)
Volgende pagina: Peter Visser (T87, T603, T613)