Navigation

TRN evenementen 1998

TRN voorjaarstreffen, Schaarsbergen 1998

Bij de voorjaarsrit mochten we al een uiterst fraai geres­taureerde T600 van de broers Goossens aanschouwen. Laatstgenoemden beschikken echter ook over een fraaie T75 cabrio, die zij zeker nog een keer zullen presenteren.

Het voorjaarsevenement was goed geslaagd met 6 aan­wezige Tatra's en vele Skoda-vrienden. Vooral het weer viel reuze mee nadat de vorige dag enorm veel regen gevallen was.

Drie Skoda Felicia's zoeven 's avonds in noordelijke rich­ting over de A50: blauw - zwart - blauw, alle drie het kapje open, de bestuurders duidelijk een leuke dag gehad, vriendelijk wuivend naar de haastiger, maar altijd bewon­derende medeweggebruikers, passagiers en hond ge­nietend van de laatste zonnestralen. Zonnestralen?

Maar dit is toch zondag 26 april, die dag waarvoor het KNMI met name in het oosten - en daar rijden we - véél regen had voorspeld? Jazeker, maar het haast spreekwoordelij­ke geluk van organisatoren Henny en Ria de Hoop laat ons ook vandaag weer niet in de steek. Ondanks drei­gende bewolking blijft het de hele dag droog, en de zon komt er af en toe wel degelijk door. April doet wat'ie wil, en vandaag wil'ie goed. Dat treft, want het is de dag van het gezamenlijke treffen van het Skoda Register en het Tatra Register Nederland! Al om half elf 's morgens rijden de eerste deelnemers het terrein van het PMT te Schaarsbergen op.

"Op hoeveel auto's reken je?" vraag ik Henny. "Nou, als het er tien worden ben ik al tevreden, je weet het maar nooit"

Dat zullen er die dag wel een paar meer worden! Even uit het geheugen (waarom schrijf je dat toch nooit even op jongen, later moet je er weer zo over nadenken... grrr): vier Skoda Felicia's, een Skoda 450, twee Octavia's waaronder een Combi, een 1101 sedan, een 1102 road-ster, een Skoda 105, een Tatra T1-603 (met die drie koplampen, dus), drie Tatra's van het type T2-603, een meer dan beeldschone Tatraplan T-600, een "woody" Aero Minor II, en, vooruit dan maar, een nieuwe Felicia en een nieuwe Octavia. Ik hoop dat ik niemand ben ver­geten? In dat geval: excuus!

Wat maakt nou zo'n dag zó leuk? Voor ons natuurlijk een retorische vraag, maar ik doe toch maar een poging tot antwoorden. Daar is in de eerste plaats het rijden met onze 'oude autootjes'. Voor mij was het de eerste lange rit na de winterstalling, en daar was ik vast niet de enige in. Geen nieuwe rammeltjes deze keer, en alles werkt goed. Mag ook wel, net vorige week geAPKt en alles doorgesmeerd! En dan is daar het gezellige wederziens met ie­dereen. Bijpraten. Niet voor niets staat er anderhalf uur koffieklets op het programma, en eigenlijk is dat te wei­nig: je koffiekletst gewoon de hele dag door.

"Ha Ria, ha Loes, wat fijn jullie weer te zien! Ha Laurens -prachtig Pan Tau kostuum trouwens - alles goed? Sinds Kirchheim niet meer gezien, Kerkrade ligt ook ver van Friesland. Ha Kees - nee de Tatra rijdt nog steeds niet. ik ben met de Skoda. Wat fijn dat je die boeken voor me hebt meegenomen, ben ik echt erg blij mee! Tot weder­dienst bereid. Hoi Paul - oh ja, we hebben elkaar tijdens Vehikel nog gezien. Hoi Rob - wist jij een adresje waar ik misschien die bumper wel kan krijgen...? Ha Jo -", en die gaat spontaan door de knieën en tekent in het zand dat onderdeel dat je maar niet kon vinden onder je eigen auto, omdat je niet wist waar je precies naar moest zoe­ken...."Ha Louis - iemand heeft een Octavia Combi te koop voor een slopersprijsje.... Ha Hans - gefeliciteerd met je verjaardag, en ja, we moeten het straks echt ook nog even over de tocht naar Tsjechië hebben... Ha Ed -hoe zit dat nou, is die Minor nou een Aero of een Jawa?" En daarna volgt een doorwrocht en deskundig relaas, laat dat maar aan Ed Beekman over..." "Nee, helaas, juist die foto's van Sinsheim ben ik vergeten mee te nemen.... Ik heb een Praga gekocht, maar hij staat nog in Tsjechië... Hee Frans, waar is je Popular?" en, door een ieder: "Wat is die Tatraplan prachtig gerestaureerd!" Kijk, zo gaat het de hele dag door, en juist dat maakt de­ze bijeenkomsten zo bijzonder. Leuk en waardevol. Ook voor een programma is gezorgd. We maken een korte, maar mooie rit door de fraaie omgeving rond Arnhem. Brengen een bezoek aan het Oorlogsmuseum '40 - '45, dat herinnert aan de tijd dat deze omgeving niet zo fraai en zeker niet zo vreedzaam was. Uiteraard krijgt ook hier de mobiele techniek de nodige aandacht: een VW Schwimmwagen of een NSU Kettenkrad zien wij ook niet elke dag. En het wordt inmiddels zelfs gewoon mooi weer!

Bij het museum is er ook veel belangstelling voor onze auto's, die op het voorterrein staan geparkeerd. We laten ons de koffie goed smaken. De volgende stop is een privé-collectie automobielen. Midden in de bossen wachten ons een aantal zeer fraaie
voertuigen, zij het geen Tsjechische. Maar ook met zo'n prachtige Austin Ten, een (Britse!) Peugeot 404 Familia­ le, een echte Goggomobil of een authentieke Heinkel
scooter-met-zijspan doe je ons een plezier. Nieuwsgierig als we zijn lopen we gewoon de schuur binnen, en treffen daar een Fiat Topolino aan, die nog wordt gerestaureerd.
Het chassis, al keurig voorbewerkt, rust op bokjes, de carrosserie staat ernaast. Hier wordt goed werk geleverd, dat zie je zo. Een fijne dag: zo wordt het geluk van Henny
een geluk voor ons allemaal. Te snel is daar het teken voor vertrek weer; de nasi wacht! Herinneringen aan mijn diensttijd komen boven: we brachten heel wat tijd door in
het PMT! Inderdaad, de nasi smaakt na al die jaren nog even uitstekend: pindasaus en atjar ontbreken niet, evenmin als het pilsje voor de liefhebbers.
Maar ja, de tiid haldt gjin skoft* en verscheidene van ons komen van ver. Dus even later zoeven drie Skoda Feli­cia's in noordelijke richting over de A50: blauw - zwart - blauw, alledrie het kapje open.

Peter Visser

Fries letterfjk: "de 6]d houdt geen pauze"

Bron: TRN nieuwsbrief Juni 1998.