Print deze pagina

Dan van Aken (T603)

Toen ik onlangs op een familiebijeenkomst trots vertelde over mijn nieuwste aanwinst, een 2-603, zei tot mijn stomme verbazing een oom van mij: "Een Tatra? Die heb ik vroeger ook nog gehad!" Ik zei direkt dat dat onmogelijk was in verband met de bekende exportbeperkingen toendertijd voor de 2-603. Hij hield echter stug vol en toen mijn vrouw een bundeltje door het vele "laten zien" beduimeld geworden foto's tevoorschijn toverde kwam de aap uit de mouw. "Nee, mijn Tatra had zo'n stuk ijzer op z'n rug, dat was een hele andere!" Ik maakte een afspraak met hem om op een zondagmiddag eens het een en ander nader uit te zoeken. Zo toog ik het afgelopen najaar richting Honselersdijk, waar mijn oom woont, met onder mijn arm een tas met alle mogelijke boekwerken en foto's van alle typen die ik maar bezat. Het juiste model was gauw gevonden, het bleek om de overbekende Tatraplan T600 te gaan, precies zo een als Hans van Nieuwkerk er bezit. "Ik kocht dat ding tweedehands, toen we net getrouwd waren, dus dat moet in 1955 geweest zijn. Ik meen dat ik 'm uit een advertentie haalde in Het Vaderland. Hij stond bij Jaap Merbis in de Jasmijnstraat (Den Haag), die had altijd al van die bijzondere dingen. Ik heb er toen zo'n 1200,- of zo voor betaald, dat was een vreselijke bom duiten, maar ik wilde graag een auto, die je niet 2oveel zag in die tijd, en die Tatraplan die zag je niet veel. Ik geloof trouwens dat de importeur op de Binckhorst zat of 20, daar heb ik nog eens een raam gehaald toen dat gesneuveld was. Je had vreselijk veel bekijks met dat strijkijzer, we gingen nog wel eens naar Scheveningen en dan reed je in een echte koppendraaier, hoor. Ik weet nog dat je toen stoplichten had bij de tramhalte op het Gevers Deynootplein. Daar sta ik te wachten op groen licht, komt er zo'n klein cabriootje naast staan, zo'n rood Fiatje. Rijk ik goed opzij, zit daar die Pia Beek in. Zij een beetje zenuwachtig gas geven, zo van: ik ben toch lekker sneller weg als-tie op groen gaat. Afijn dat licht springt op groen en ik geef een dot gas, niet mooi meer, ik heb die hele Pia Beek nooit meer gezien, want d'r zat een beest van een motor in, in dat gekke ding. Achterin, lag-tie, en hij was net zo dorstig als zijn baas, maar ja, benzine kostte niet veel in die tijd. We zijn d'r ook nog eens mee op vakantie geweest naar Oostenrijk, maar dat was niks hoor. Als je een tijdje de bergen in aan het klimmen was, dan kreeg-tie geen benzine of zo, dan hield-ie er mee op. Bij een garage hebben ze d'r toen een nat sponsje omgedaan en daarna ging het veel beter. (Ik vraag me af of dit vapour lock een typisch Tatraplan kwaaltje is. DvA) Ik heb er, effe denken, tot 1962 mee gereden denk ik, de wagen is toen nog rot aan zijn einde gekomen. Door al dat gewicht achterin was-ie nogal staartzwaar en wilde die nog wel eens dweilen vooral als je een beetje bochtig reed. Zo ben ik bij Hoofddorp van de weg geraakt, zo in de plomp. Een boer heeft 'm er uitgehaald met een trekker. Die sloper, die zat ergens bij het Schenkviadukt, die heeft er toen nog vijfentwintig gulden voor gegeven. Ik heb toen nog geprobeerd om er weer zo een te kopen, maar je zag ze haast niet, dus dat ging over. Ik weet nog wel dat er een taxibedrijf met een Tatra reed, die is er nog lang geweest."

Tot zover het relaas van een voormalig Tatraplan-rijder. Navraag in de Haagse taxiwereld leerde me dat het taxibedrijf Leijnse tot aan het faillissement in 1971 inderdaad met een Tatraplan heeft gereden, ik ben nog doende om eventuele chauffeurs te achterhalen, maar daarover bericht ik graag een volgende keer.

 

Dan van Aken

 

Bron: TRN nieuwsbrief, maart 1993


Previous page: Martin van Hofwegen (T603)
Volgende pagina: Jo Dormans (T2-603) 1971